Home	Artikelen				Contact: Jan C. Bos Wagnerkade 59, 2102 CT Heemstede T  023 5332455 E jancbos@antenna.nl
	Bij het afscheid van de koster 9 januari 2011 Lieve Dieuwke Koster komt van het latijnse custos. Wist je dat? Ja dat weet je. Je kunt het in ieder geval weten als je tenminste in de afgelopen dertig jaren hebt gedaan wat kosters behoren te doen: Goed naar hun dominee luisteren. Er is er vast wel een geweest die je het heeft verteld. Koster komt van het latijnse custos. En dat betekent bewaker. Je bent een bewaker geweest. Je kunt dat natuurlijk letterlijk opvatten: Zorgen dat de koperdieven ons niet dakloos maken. Maar je kunt het ook spiritueel opvatten. En dat wil ik doen. Je hebt als bewaker gewaakt over alle lieve mensen die hier in de afgelopen jaren over de drempel zijn gekomen. Want een bewaker staat natuurlijk bij de deur. Daar is zijn, in jouw geval, daar is haar plaats. De deur, of om het mooi liturgisch te zeggen (ik ben tenslotte een dominee), de drempel, is de plaats van de koster. En het is een hele belangrijke plaats.   Het is ook een mooie plaats. Sta je op de preekstoel, dan kun je geen kant uit. Dan ben je helemaal omgeven door kerk. Maar op de drempel kun je zo naar buiten. En dat deed je soms ook wel. Even helemaal geen kerk. En je keek mij liefdevol aan en zei: Dat zou jij ook eens moeten doen… Je vatte je taak serieus op. Je waakte zo nu en dan ook over mij. Meestal toch waakte je aan de binnenkant van de drempel. In de vestibule dus. Het voorportaal. De hal.   Dat is het mooie van deze kerk. Je hebt een hal en je hebt een kerkzaal, je hebt een koster en je hebt een dominee. Eerst krijg je de koster en dan de dominee. Sommige mensen zagen nooit een dominee maar wel de koster, wel Dieuwke. En dan waren ze al dik, dik tevreden.  Driehonderdzevenenvijftig maanden ben jij hier koster geweest.  En al die maanden was ik er ook. Driehonderdzevenenvijftig maanden mocht ik samen werken met de allerbeste koster van de hele wereld.  Er zullen maar weinig collega’s van mij zijn die zo lang met een en dezelfde koster hebben gewerkt.  Daar zit natuurlijk een klein nadeel aan. Ik bedoel: Hoe kom ik in vredesnaam die laatste jaren van mijn actieve predikantschap door zonder jou?  Ik moet helemaal ontdjoeken. Dat gaat niet meer zo goed als je al wat ouder bent. Had je daar geen rekening mee kunnen houden?  Nee dus. Maar het was natuurlijk een heel groot voorrecht met jou te mogen werken. Ik ben daar zo ontzettend blij mee geweest.  Ooit zongen Wim Catsman en ik over de ballentent van Dieuwke  (dat was nog in de oude Ontmoetingskerk).  Het was en is soms een ballentent, die kerk van ons en tegelijk de mooiste plek van de hele wereld. En dat niet vanwege de fraaie architectuur van Hendrik Groeneweg, al zijn we daar heel gelukkig mee. Het is de allermooiste plek vanwege de mensen. De mensen waarover jij met aandacht hebt gewaakt en die door jou, vooral door jou zich hier zo thuis voelden. Al die mensen hebben we meegemaakt, samen.  Al die mensen en al die namen en Harm en Ingrid.. Ze zijn in ons hart. We zeggen er niet te veel over  want dan zouden we moeten wenen in plaats van lachen.  Nou ja, we doen het gewoon allebei. Lieve Dieuwke, ik kende je al voordat je koster was. En ik hoop je te blijven kennen nu je geen koster meer bent. Ik hoop dat je een hele goede tijd zult hebben samen met Bram, jouw partner, samen met je kinderen, vriendinnen en vrienden en ook een beetje met mij. Voor de toekomst alle goeds en Gods zegen. En kom nog eens een keertje over de drempel. Heel erg bedankt..